آمار
| تعداد نشریات | 18 |
| تعداد شمارهها | 414 |
| تعداد مقالات | 3,176 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,800,514 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,250,048 |
مقاله پژوهشی: طراحی الگوی ایجاد سرمایه انسانی در سازمانهای دفاعی | ||
| راهبرد دفاعی | ||
| دوره 18، شماره 2 - شماره پیاپی 70، تیر 1399، صفحه 99-132 اصل مقاله (940.47 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| هادی نهادی1؛ ناصر پورصادق* 2؛ ناصر حمیدی3؛ جواد محرابی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران | ||
| 2استاد دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی | ||
| 3دانشیار گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران | ||
| چکیده | ||
| ایجاد سرمایه انسانی آغاز فرایند تغییر نگرش به افراد در سازمان از منابع انسانی و نگاه هزینهای به سرمایهای بیبدیل و نگاه ارزشمحور است. سازمانهای دفاعی کشور که به دلیل اهمیت بالایی که در تأمین امنیت جامعه دارند، با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک کشور، دارای اولویت ویژهای نسبت به سایر سازمانها بوده و همین موقعیت ویژه موجب شده که افزایش اثربخشی و کارایی این سازمانها، بهطور موثر موجب تقویت جایگاه سیاسی ایران در منطقه شود. سؤال اصلی پژوهش به این صورت مطرح شد که ایجاد سرمایه انسانی در سازمانهای دفاعی بهوسیله چه الگویی امکانپذیر است؟ پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی و پیمایشی میباشد. در این پژوهش با استفاده از مطالعات صورت گرفته و بر اساس رویکرد فراترکیب مطالعات پیشین، ابعاد و مؤلفههای مؤثر در ایجاد سرمایه انسانی در سازمانهای دفاعی، شناسایی شده و سپس با استفاده از نظرات 170 نفر از خبرگان و کارشناسان در این سازمانها، به ارائه یک الگوی منسجم برای ایجاد سرمایه انسانی اقدام گردید. بهمنظور تأیید الگو از آزمون t استفاده شد که میانگین نتایج بهدست آمده برای ابعاد الگوی ایجاد سرمایه انسانی در 23 مورد بهطور معناداری (0/001 >p ) از متوسط 3 بالاتر بود و در 4 مورد نیز کمتر از اندازه متوسط بوده و معناداری رابطه تأیید نشد. در نهایت الگوی موردتأیید متخصصان متشکل از 23 بعد اصلی و 122 مؤلفه طراحی گردید. پس از تأیید الگو با استفاده از فرایند تحلیل سلسلهمراتبی به وزندهی ابعاد آن پرداخته شد. درنهایت براساس نتایج بهدست آمده، پیشنهادهای کاربردی ارائه گردید. | ||
| کلیدواژهها | ||
| الگوی ایجاد سرمایه انسانی؛ مدیریت سرمایه انسانی؛ سرمایه انسانی؛ سازمانهای دولتی؛ سازمانهای دفاعی | ||
| مراجع | ||
|
الف. منابع فارسی 1. امیری، حسن؛ هدایتیفر، صبا؛ مقدم، علیرضا، (1398)، جهتدهی به فرایندهای منابع انسانی سازمانهای دفاعی با رویکرد آیندهنگاری، پژوهشهای مدیریت منابع انسانی، 11 (2). 2. تولایی، محمد؛ رجبی مسرور، حسن؛ زاهدیان پیشخانی، غلامرضا، (1397)، ارائه الگوی مفهومی مدیریت عملکرد سازمانی در سازمانهای دفاعی، مدیریت و پژوهشهای دفاعی، 15 (83). 3. سیاهکالی مرادی، جواد؛ طهماسبی، رضا؛ حمیدی زاده، علی، (1398)، فهم نقشآفرینی بوروکراتهای سطح خیابان در تفسیر و اجرای خطمشیهای عمومی: مطالعه قوانین منتخب راهنمایی و رانندگی ایران، فصلنامه سیاستگذاری عمومی، 5 (2). 4. صالحی، محمدجواد، (1394)، ارائه الگویی برای اندازهگیری ارزش پولی سرمایه انسانی و برآورد آن در کشور ایران، فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 21 (1). 5. فرزانه کندری، نرگس؛ شامی زنجانی، مهدی؛ مانیان، امیر؛ حسنزاده، علیرضا، (1397)، ارائه چارچوبی برای تبیین شایستگیهای مدیر ارشد دانش با روش فراترکیب، پژوهشنامه پردازش و مدیریت اطلاعات، 34 (4). 6. نادری، ابوالقاسم؛ حیدری کبریتی، طیبه؛ امیری، عبدالرضا، (1394)، ارتباط بین سرمایه انسانی و عملکرد سازمانی: موردپژوهی شرکت بیمه آسیا، نشریه پژوهشهای رهبری و مدیریت آموزشی، 1 (2(5)). 7. وکیلی، یوسف؛ حسنپور، اکبر؛ سعیدی، لعیا، (1397)، تأثیر اقدامات منابع انسانی با عملکرد بالا بر دوسوتوانی سازمانی: تبیین نقش میانجی دوسوتوانی رفتاری و نقش تعدیلگر پشتیبانی مدیریت، مدیریت نوآوری در سازمانهای دفاعی، 1 (1).
ب. منابع انگلیسی 1. Afiouni, F. (2013). Human capital management: a new name for HRM?. International Journal of Learning and Intellectual Capital, 10 (1).
2. Bendickson, J. S., & Chandler, T. D. (2019). Operational performance: The mediator between human capital developmental programs and financial performance. Journal of Business Research, 94.
3. Choudhury, J., & Mishra, B. B. (2010). Theoretical and empirical investigation of impact of developmental HR configuration on human capital management. International Business Research, 3 (4).
4. Crane, B., & Hartwell, C. J. (2018). Global talent management: A life cycle view of the interaction between human and social capital. Journal of World Business, 12 (9).
5. Doppelt, R. (2019). Skill flows: a theory of human capital and unemployment. Review of Economic Dynamics, 31.
6. Gates, S., & Langevin, P. (2010). Human capital measures, strategy, and performance: HR managers' perceptions. Accounting, Auditing & Accountability Journal, 23 (1).
7. Guillaumont, P., McGillivray, M., & Wagner, L. (2017). Performance Assessment, Vulnerability, Human Capital, and the Allocation of Aid Among Developing Countries. World Development, 90.
8. Hassell, D. G., & Wong, G. (2017). Experiences Developing Human Capital: Enhancing Operator capabilities at Brunei LNG Sendirian Berhad (BLNG). Materials Today: Proceedings, 4 (4).
9. Iwamoto, H., & Takahashi, M. (2015). A Quantitative Approach to Human Capital Management. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 172.
10. Koska, O. A., Saygin, P. Ö., Çağatay, S., & Artal-Tur, A. (2013). International migration, remittances, and the human capital formation of Egyptian children. International Review of Economics & Finance, 28.
11. Li, T., & Wang, Y. (2018). Growth channels of human capital: A Chinese panel data study. China Economic Review, 51.
12. Rosales-Rueda, M. (2018). The impact of early life shocks on human capital formation: evidence from El Niño floods in Ecuador. Journal of health economics, 62.
13. Sensuse, D. I., Cahyaningsih, E., & Wibowo, W. C. (2015). Knowledge management: organizational culture in Indonesian government human capital management. Procedia Computer Science, 72.
14. Unger, J. M., Rauch, A., Frese, M., & Rosenbusch, N. (2011). Human capital and entrepreneurial success: A meta-analytical review. Journal of business venturing, 26 (3). | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 974 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 678 |
||