دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
سامانه رتبه بندی نشریات علمی
سامانه همایش ها
سامانه جامع رسانه‌های کشور
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام
مرکز ملی شاپا

 آمار

تعداد نشریات18
تعداد شماره‌ها423
تعداد مقالات2,882
تعداد مشاهده مقاله1,967,457
تعداد دریافت فایل اصل مقاله1,761,270
شمشیری, علی. (1398). تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین. سامانه مدیریت نشریات علمی, 5(2), 69-84.
علی شمشیری. "تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین". سامانه مدیریت نشریات علمی, 5, 2, 1398, 69-84.
شمشیری, علی. (1398). 'تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین', سامانه مدیریت نشریات علمی, 5(2), pp. 69-84.
شمشیری, علی. تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1398; 5(2): 69-84.

تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین

فصلنامه علمی مطالعات دفاع مقدس
دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 18، شهریور 1398، صفحه 69-84    اصل مقاله (257.89 K)
نوع مقاله: پژوهشی
نویسنده
علی شمشیری*
دانش آموخته دکتری مدیریت راهبردی دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، تهران، ایران
چکیده
کشورهای جهان در راستای گسترش تعاملات توسعه‌ای، در پی گسترش روابط با قدرت­های جهانی بوده که دارای نقش قابل توجهی در ابعاد مختلف جهانی هستند تا از این طریق بتوانند در دستیابی به سیاست­های خود پتانسیل بیشتری داشته باشند. کشور ایران نیز پس از انقلاب اسلامی به صورت ویژه در پی گسترش روابط خود با کشورهایی مانند چین بوده که در طی سال­های اخیر توانسته­اند نقش قابل توجهی در شبکۀ روابط جهانی داشته باشند. گسترش این روابط نیازمند ملاحظاتی بوده که در تعیین اولویت­ها می­تواند تأثیرگذار باشد. هدف این پژوهش تحلیل ملاحظات گسترش مناسبات راهبردی ایران و چین است که در نهایت اولویت­ها در این زمینه را روشن می­کند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و با روش تحلیل محتوای کیفی است. برپایۀ نتایج این پژوهش، 20 ملاحظه در گسترش روابط ایران و چین ارائه می‌شود. اولویت­ها در زمینۀ گسترش روابط مبتنی بر نتایج پژوهش است.
کلیدواژه‌ها
روابط بین‌الملل؛ گسترش مناسبات راهبردی؛ ایران و چین
مراجع
اشمیت، هلموت (1386). چین ابرقدرت آینده، ترجمۀ هادی بلوری، تهران: قطره.

شریعتی­نیا، محسن (1391). «عوامل تعیین‌کنندۀ روابط ایران و چین»، نشریۀ روابط خارجی، دورۀ 4، شمارۀ 2، پیاپی 145.

صادقی، سیدشمس­الدین و کامران لطفی (1394). «تحلیل ماهیت همکاری در روابط جمهوری اسلامی ایران و چین (1394- 1368)»، نشریۀ روابط خارجی، دورۀ 7، شمارۀ 2، پیاپی 26.

طابنده، سمیرا و ابراهیم متقی (1389). «عمل‌گرایی مرحله‌ای در روابط ایران و چین 2010-2001»، نشریۀ علوم‌سیاسی، شمارۀ 13.

طارم­سری، مسعود، عبدالرحمن عالم و بهرام مستقیمی (1370). چین: سیاست خارجی و روابط با ایران (1328-1357)، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین­المللی.

عسگرخانی، ابومحمد؛ مکرمی پور، محمدباقر و محمدی، سبحان (1398). «امکان سنجی همکاری چین و ایران در آسیای مرکزی بر پایه آراء نوواقع گرایی»، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 3، شماره 8، بهار.

غفاری، مسعود و شهروز شریعتی (1387). «امکان‌سنجی گسترش روابط راهبردی ایران و چین از منظر نظریات اتحاد و همگرایی»، فصلنامۀ بین­المللی ژئوپلیتیک، شمارۀ 1.

قاضی­زاده، شهرام و عباس طالبی­فر (1390). مناسبات راهبردی ایران و چین، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.

قهرمانی، محمدجواد و حق شناس، محمدرضا (1396). «دیپلماسی نوین هند و نگرش این کشور به سازمان همکاری شانگهای»، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 1، شماره 3، زمستان، صص 87-69.

یزدان­پناه، کیومرث (1389). اتحادیۀ شانگهای چشم­اندازها، بیم­ها و امیدها، تهران: علمی و فرهنگی.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 313
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 810