تعیین شاخص‌های ارزیابی امنیت سایبری به روش مطالعه تطبیقی

الف. منابع فارسی

• فرامرز قراملکی، احد، روش­شناسی مطالعات دینی، (1395)، دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
• کمیته دائمی پدافند غیرعامل کشور، (1394)، سند راهبردی پدافند سایبری کشور.
• مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی، (1395)، راهنمای تدوین راهبرد ملی امنیت سایبری.
• انتظامی، حسین، (1392)، افق فناوری اطلاعات و ارتباطات در نگاه امنیت ملی، دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران.
• شهیر، احسان، (1396)،  طراحی الگوی راهبردی بومی امنیت فضای مجازی کشور، رساله دکتری دانشگاه عالی دفاع ملی.
• محمودزاده، ابراهیم و اسماعیلی، علی، (1397)، الگوی راهبردی صیانت امنیتی فضای سایبر نیروهای مسلح، فصلنامه امنیت ملی، سال هشتم، شماره سی‌ام، زمستان، دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران.
• عالی­پور، حسن، (1393)، امنیت سایبری در افق 1404 (چالش­ها و راهکارهای حقوقی رویارویی با بزه‌های امنیتی سایبری)، تهران، همایش ملی دفاع سایبری.
• تقی­پور، رضا و اسماعیلی، علی، (1397)، طراحی مدل مفهومی الگوی دفاع سایبری جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه امنیت ملی، دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران.
• سیاست‌های کلی نظام در بخش «امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات».
• حکم انتصاب اعضای جدید شورای عالی فضای مجازی،14 شهریور (1394).
• اهداف و سیاست­های مرکز ملی فضای مجازی،10 تیر (1395).

ب. منابع انگلیسی

• International Telecommunication Union, Global Cybersecurity Index 2018,2019
• Commonwealth Telecommunications Organisation (Cto), Commonwealth Approach for Developing National Cybersecurity Strategies,2015
• European Union Agency for Network and Information Security, An evaluation Framework for National Cyber Security Strategies,2014
• Global Cyber Security Capacity Centre University of Oxford, Cyber Security Capability Maturity Model (CMM) – V1.2,2014
• Potomac Institute for Policy Studies, CYBER READINESS INDEX 2.0,2015
• Australian Strategic Policy Institute (Aspi), Creating an Asia–Pacific Cyber Maturity Metric,2017
• e-Governance Academy, National Cyber Security Index 2018,2018