مدیریت راهبردی قراردادهای نفتی مشارکت در تولید در چارچوب دو مدل مخاطرات اخلاقی و انتخاب نامناسب | ||
| فصلنامه مطالعات مدیریت راهبردی دفاع ملی | ||
| مقاله 5، دوره 1، شماره 4، زمستان 1396، صفحه 105-132 اصل مقاله (637 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
حسین راغفر1؛ فیصل عامری2؛ محمدجواد ناخدا  3
| ||
| 1دانشیار دانشکدۀ اقتصاد دانشگاه الزهرا | ||
| 2دانشیار دانشکدۀ حقوق دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| 3دانشجوی دکتری اقتصاد نفت و گاز، گرایش حقوق و قراردادهای نفت و گاز دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| چکیده | ||
| یکی از روشهای جذب سرمایهگذاری خارجی و توسعۀ میادین در صنعت نفت شیوۀ قراردادی مشارکت در تولید میباشد. هدف مقاله حاضر امکانسنجی اقتصادی استفاده از این نوع قراردادی در آیندۀ صنعت نفت کشور میباشد. لذا درصدد بررسی بهینگی اقتصادی قراردادهای نفتی مشارکت در تولید از دیدگاه تئوری قراردادها و در چارچوب دو مدل مخاطرات اخلاقی و انتخاب نامناسب است. نتایج به‌دست‌آمده از این بهینهیابی نشان میدهد که قراردادهای مشارکت در تولید در موقعیت بهینۀ اول هر دو مدل قرار نخواهند داشت. همچنین درخصوص موقعیت بهینۀ دوم، با توجه به ویژگی‌های خاص قراردادهای مشارکت در تولید و شرکتهای بزرگنفتی طرف قرارداد ایران، نشان خواهیم داد که این قراردادها در دو مدل مخاطرات اخلاقی و انتخاب نامناسب دارای شرایط قرارداد بهینه در موقعیت بهینۀ دوم می‌باشند. با توجه به این نتایج، اثبات خواهیم کرد که قراردادهای مشارکت در تولید به لحاظ اقتصادی بهینه هستند و لذا بکارگیری این قراردادها به عنوان قالب پیشنهادی ایران به منظور عقد قراردادهای اکتشاف، بهرهبرداری و توسعه در بخش بالادستی صنعت نفت و گاز کشور به لحاظ اقتصادی بلامانع میباشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| قرارداد مشارکت در تولید؛ نظریۀ قراردادها؛ مخاطرات اخلاقی؛ انتخاب نامناسب | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 16 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 15 |
||
