آمار
| تعداد نشریات | 17 |
| تعداد شماره‌ها | 386 |
| تعداد مقالات | 2,661 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,486,894 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,325,199 |
سیاست گذاری دفاعی- امنیتی ج.ا.ایران در رویارویی با افراط گرایی اسلامی در آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی در مقطع زمانی پیش رو(سال 1401-1400) | ||
| فصلنامه محیط شناسی راهبردی ج.ا.ایران | ||
| دوره 6، شماره 1 - شماره پیاپی 18، خرداد 1401، صفحه 136-162 اصل مقاله (814.36 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| مهدی جواهری* 1؛ عباس نیلفروشان2؛ حمید نقی زاده3 | ||
| 1عضو هیات علمی دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن مجتبی(ع) | ||
| 2عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین (ع) | ||
| 3دانشجوی دکتری دانشگاه عالی دفاع ملی | ||
| چکیده | ||
| ریشه‌های افراط گرایی اسلامی در باورها و اندیشه‌های اسلامی منطقه آسیای مرکزی از قرن نوزدهم ایجاد شده و در طول سالیان متمادی در خلال بحران‌های گوناگون رشد یافته است. پس از حوادث 11سپتامبر 2001 و تغییر در استراتژی ایالات متحده در قبال تروریسم و با لشگرکشی به کشورهای افغانستان و عراق، حوزه فعالیت و نفوذ بنیادگرایی اسلامی در خاورمیانه افزایش یافته و بروز و ظهور آن در بحران سوریه به عنوان یک بحران قومی- مذهبی به صورت تمام و کمال تجلی یافت. با توجه به تحولات منطقه در سال 1400 (2021) پژوهش حاضر درپی پاسخ به این سوال اصلی می‌باشد که سیاست گذاری دفاعی- امنیتی ج.ا.ایران در رویارویی با افراط گرایی اسلامی در آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی در مقطع زمانی فعلی(سال 1401-1400) چگونه می باشد؟ فرضیه‌ای که در پاسخ به این سوال مطرح می‌شود هراس از گسترش این دومینوی تنش و التهاب به آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی با توجه به تحولات اخیر افغانستان و حاکمیت طالبان و نیز بحران قره باغ و حضور نیروهای تکفیری با پشتیبانی ترکیه و آذربایجان، به ویژه رژیم صهیونیستی ( با توجه به استقرار تجهیزات نظامی در خاک آذربایجان) دولت‌های این قلمرو جغرافیایی و نیز جمهوری اسلامی ایران، روسیه و چین (با توجه به راهبرد گسترش حضور و نفوذ خود در مناطق همجوار با توانمندی های بالا و مناسب) را بر آن داشته تا علی‌رغم منافع متعارض و اختلافات موجود، سیاست خارجی و نگاه دفاعی و امنیتی خود را در جهت همگرایی منطقه‌ای نزدیک ساخته و به فکر ایجاد الگویی جدید بر اساس تهدیدات مشترک و ارائه ایده تشکیل مجموعه‌های امنیتی منطقه‌ای به منظور ایجاد بازدارندگی و نیز تقابل با افراط‌گرایی موجود در منطقه در قالب گروه های تکفیری باشند و پذیرش ج.ا.ایران در سازمان شانگهای نیز موید این موضوع می باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| افراط گرایی اسلامی؛ همگرایی امنیتی؛ آسیای مرکزی؛ قفقاز جنوبی؛ منافع متعارض | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 137 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 242 |
||