مقاله پژوهشی:راهبردهای تبیین و بسط گفتمان انقلابی‌گری در دهه پنجم انقلاب

فهرست منابع ومآخذ

1. قرآن کریم (1381)، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای، قم، انتشارات پاسدار اسلام.‏
2. نهج‌البلاغه (1371)، ترجمه فیض الاسلام، چاپ مکرر، قم، انتشارات فیض الاسلام. ‏
3. نهج‌البلاغه (1392)، ترجمه محمد دشتی، چاپ چهاردهم، قم، انتشارات پیام مقدس.
4. امام خمینی، روح‌الله (1359)، «صحیفه نور». تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.‏
5. امام خمینی، روح‌الله (1368)، «حکومت اسلامی و ولایت ‌فقیه در اندیشه امام خمینی (رحمت‌الله‎علیه)»، تهران، مؤسسه ‏تنظیم و نشر آثار امام خمینی.‏
6. امام خمینی، روح‌الله (1378)، «صحیفه امام، مجموعه آثار حضرت امام خمینی (رحمت‌الله علیه)». تهران: انتشارات ‏عروج.‏
7. امام خمینی، روح‌الله (1378)، «ولایت ‌فقیه (حکومت اسلامی)»، تهران، مؤسسه نشر و تنظیم آثار امام خمینی (رحمت‌الله‎علیه).‏
8. امام خمینی، روح‌الله (1389)، «مجموعه صحیفه امام». تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.‏
9. امام خمینی، روح‌الله (1421 ق)، «البیع»، چاپ اول، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.‏
10. بیانات مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) در سایت ‏www.leader.ir‏ و ‏www.khamenei.ir
11. اخوان کاظمی، مسعود (تابستان 1396)، «تبیین مفهومی انقلاب‌های بزرگ؛ بازشناسی عناصر اصلی و ویژگی‌های بین‌المللی»، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی، سال 14، شماره 49، صص 29 تا 54.
12. استانفورد کوهن، آلوین (1381)، «تئوری‌های انقلاب»، مترجم علیرضا طیب، تهران، قومس.‏
13. پیروزمند، علیرضا (زمستان 1396)، «انقلابی‌گری، هویت‌ساز حوزه و روحانیت». فصلنامه علمی-پژوهشی علوم سیاسی، سال 20، شماره 80، صص 7 تا 24.
14. تاسی، هنری (1388)، «تئوری‌های سازمان»، ترجمه علی پارسائیان، تهران، انتشارات ترمه.
15. جوادی ارجمند، محمدجعفر؛ قربانی، مصطفی؛ محمودی، مهدی (پاییز و زمستان 1397)، «امکان‌سنجی تداوم انقلابی‌گری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی در شرایط جهانی‌شدن»، پژوهش‌های سیاست اسلامی، سال 6، شماره 14، صص 143 تا 168.
16. حاجی‌زاده، سیروس (پاییز و زمستان 1395)، «الگوی انقلابی در هندسة فکری امام خمینی و مقام معظم رهبری»، نشریه 15 خرداد، دوره 3، سال 14، شماره 49 و 50، صص 25 تا 46.
17. رایت، رابین (1384)، «آخرین انقلاب بزرگ؛ انقلاب و تحول در ایران»، ترجمه احمد تدین و شهین احمدی، تهران، ‏انتشارات رسا.‏
18. سعیدی شاهرودی، علی (1390)، «بازشناسی انقلاب اسلامی»، تهران، انتشارات دانشگاه عالی دفاع ملی.‏
19. سعیدی شاهرودی، علی (1395)، «جریان‌شناسی نفوذ در انقلاب‌ها»، قم، انتشارات زمزم هدایت.‏
20. شاهبازپور، حسین (1396)، «شاخص‌های انقلابی‌گری از دیدگاه امام خمینی و امام خامنه‌ای». فصلنامة فرهنگی، بصیرتی، تبلیغی پیام، شماره 124، صص 24 تا 40.
21. ظفری، حسین (1395)،‌«‏‎ ‎انقلابی‌گری؛ ضرورت‌ها و رویکردها»، گاهنامه سخن هادی.‏
22. عیسی‌نیا، رضا (زمستان 1396)، «تحلیلی از تداوم انقلابی‌گری روحانیت در جمهوری اسلامی در بستر جامعه‌شناختی سیاسی»، سپهر سیاست، سال 4، شماره 14، صص 117 تا 135.
23. غرسیان روزبهانی، مرتضی (اسفند 1395 و فروردین 1396)، «انقلابی‌گری از دیدگاه اسلام؛ شاخصه‌های انقلابی بودن»، مبلغان، سال 18، شماره 212، صص 4 تا 14.
24. غرسیان روزبهانی، مرتضی (تیر و مرداد 1396)، «انقلابی‌گری از دیدگاه اسلام؛ راه‌کارهای انقلابی ‌ماندن»، مبلغان، سال 18، شماره 216، صص: 47 تا 56.
25. فروم، اریک (1385)، «انسان برای خویشتن»، چاپ سوم، مترجم، اکبر تبریزی، تهران، بهجت.‏
26. هاشمیان، سید محمدحسین؛ نامخواه، مجتبی (1394)، «جایگاه نظریه فرهنگی امام در فهم انقلاب اسلامی». فصلنامه ‏علمی-پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی، سال 12، شماره 42، صص: 62-45.‏