1گروه آموزشی مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2گروه آموزشی روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
در تعاملات بین المللی عوامل ذهنی، روانی، فرهنگی، اقتصادی و همچنین مسائل دیگری مانند منافع ملی، شرایط زمانی و جغرافیایی، ماهیت نظام بین المللی، فرهنگ و مذهب و غیره نقش مهمی را ایفا می نمایند به گونه ای که به سطح، نوع و ماهیت روابط بین کشورها و تا حد زیادی الگوهای دوستی و دشمنی شکل می دهند. مجموعه ی این عوامل باعث شده است مسائل حوزه روابط بین الملل و انتخاب شریک راهبردی به شدت پیچیده باشند. بنابراین سوالی که مطرح می شود این است که چگونه در این محیط پیچیده و در هم تنیده شده امروزی می توان تصمیمی بهینه بر مبنای منافع ملی در انتخاب شریک راهبردی در روابط بین الملل جمهوری اسلامی ایران در بستر اقتصاد مقاومتی اتخاذ نمود؟ پژوهش حاضر تحت عنوان "اولویت بندی و انتخاب شریک راهبردی ایران در بستر اقتصاد مقاومتی" درصدد است تا با در نظر گرفتن مجموعه ای از شاخص ها با استفاده از روش های تصمیم گیری به رتبه بندی کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای به منظور توسعه تعاملات بپردازد تا تصمیم گیرندگان کشور به گونه ای شریک راهبردی جمهوری اسلامی ایران را انتخاب نماید که حداکثر منافع ملی حاصل شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بر اساس شاخص های بررسی شده کشور چین در اولویت توسعه روابط قرار دارد.
اسفندیاری صفا. خسرو و دهقان. حبیباله (۱۳۹۵)،مولفههای اقتصاد مقاومتی از دیدگاه مقام معظم رهبری (حفظه اله تعالی)، فصلنامه مدیریت نظامی، ۱۶ (۶۱)، ۶۰- ۸۴.
امامجمعهزاده. جواد و امیرهوشنگ. میرکوشش (۱۳۹۲)، آینده روابط امریکا و چین: همکاری، رقابت،فصلنامه پژوهشهای روابط بین الملل، ۱۲ (۹)، ۷۳–۱۱۱.
مقصود، امیری و دارستانی فراهانی، احمد (۱۳۹۲)، تصمیمگیری با معیارهای چندگانه، چاپ اول، انتشارات آگاه، تهران.
ایمانیخوش خو. محمدحسین، نادعلی پور. زهرا و پورجم. افسانه(۱۳۹۳)، بررسی جایگاه ایران در بین کشورهای اسلامی از منظر شاخص رقابتپذیری گردشگری، اولین همایش بین المللی علمی راهبردی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران، چالش ها و چشم اندازها، مشهد، پژوهشگاه گردشگری جهاد دانشگاهی.
حسین پور. داود و صدیقی. رامین (۱۳۹۶)، بررسی رابطه مدیریت دانش و مدیریت جهادی با اقتصاد مقاومتی، مجله مدیریت توسعه و تحول، ۲۵-۴۱.
خوانساری. رسول و قلیچ. وهاب (۱۳۹۴)، اولویت بندی عوامل موثر بر تحقق سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی در نظام بانکی با استفاده از روش تاپسیس فازی، دو فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات مالی اسلامی، ۱ (۵)، ۹۱–۱۲۰.
رنجبراردکانی، صمد (۱۳۹۶)، موانع تحقق اقتصاد مقاومتی در جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه علمی-پژوهشی رهیافت انقلاب اسلامی، ۱۱(۳۹)، ۱۴۱- ۱۶۰.
سیبر. رضاو بهرامیمقدم. سجاد (۱۳۹۴)، تحول سیاست خارجی هند در حوزه جنوب شرقی آسیا، فصلنامه پژوهش های روابط بین الملل، ۱ (۱۸)، ۱۳–۴۳.
سیف اله. مراد و خوشکلامخسروشاهی. موسی (۱۳۹۲)، نظام ارزی مطلوب اقتصاد ایران در اقتصاد مقاومتی، فصلنامه پژوهش های اقتصادی ایران، ۱۸ (۵۴)، ۱۸۱–۲۰۴.
شیروی. عبدالحسین و خداپرست. ناصر (۱۳۹۸)، اقتصاد مقاومتی و توسعه پایدار در اسناد بین المللی، فصلنامه مطالعات حقوق عمومی، دوره ۴۹ (۱)، ۲۷۰-۲۴۹.
محمدمرادی. اصغر و اخترکاوان. مهدی (۱۳۸۸)، روش شناسی مدلهای تحلیل تصمیم گیری چندمعیاره، نشریه آرمانشهر، شماره ۲، ۱۱۳-۱۲۵.
مرادی. سارا ، رضایی. عماد و سلیمانی. حسین (۱۳۹۸)، مروری بر تاثیر تحریم های اقتصادی بر تجارت ایران با استفاده از مدل جاذبه، دومین کنفرانس ملی حسابداری-مدیریت و اقتصاد با رویکرد اشتغال پایدار و نقش آن در رشد صنعت.
میراحسنی. منیرالسادات (۱۳۹۲)، شاخص های رقابت پذیری ایران و برخی کشورهای جهان از منظر مجمع جهانی اقتصاد، مجله اقتصادی، شماره های ۹ و ۱۰، ۱۰۷-۱۲۸.
میلانی. جمیل (۱۳۹۴)، اقتصاد مقاومتی و خودباوری ملی، فرصت ها و چالش های تحقق آن، مجله اقتصادی، شماره های ۷ و ۸، ۵-۲۲.
نمامیان. فرشید و میر. علی (۱۳۹۶)، ترسیم مدل بومی سرمایه اجتماعی برای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی با روش کیفی نظریه داده بنیاد، نشریه مدیریت سرمایه اجتماعی، ۴(۱)، ۴۵-۷۴.
نهادریاستجمهوری (۱۳۹۴)، شاخص های ارزیابی برنامه های اقتصاد مقاومتی، سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی.
ب- انگلیسی
Acs, Z., Szerb, L., & Autio, E. (2017). The global entrepreneurship index. In Global Entrepreneurship and Development Index 2016 (pp. 19-38). Springer, Cham.
Colson, G., & De Bruyn, C. (1989). Models and methods in multiple objectives decision making. In Models and Methods in Multiple Criteria Decision Making (pp. 1201-1211). Pergamon.
Dutta, S., Lanvin, B., & Wunsch-Vincent, S. (2014). The global innovation index2014. WIPO.
Layne, C. (1997). From preponderance to offshore balancing: America's future grand strategy. International Security, 22(1), 86-124.