تعداد نشریات | 17 |
تعداد شمارهها | 406 |
تعداد مقالات | 2,784 |
تعداد مشاهده مقاله | 1,679,465 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,516,327 |
جلوه های ادبیات پایداری در داستان کاوه و ضحاک شاهنامه | ||
فصلنامه علمی مطالعات دفاع مقدس | ||
دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 17، خرداد 1398، صفحه 9-31 اصل مقاله (529.12 K) | ||
نوع مقاله: ترویجی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 20.1001.1.25883674.1398.5.1.1.3 | ||
نویسندگان | ||
سیده الهه حسینی شعار1؛ صدیقه رضایی2؛ غلامرضا شهسواری* 3 | ||
1کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی(گرایش پایداری) دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
2کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی(گرایش پایداری) دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
3کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
چکیده | ||
ادبیات پایداری، به طور کلی به آثاری گفته میشود که مضمون اصلی آنها مقاومت و پایداری است؛ خواه این مقاومت از نوع جنگ با دشمن خارجی باشد و خواه در مقابل یک اندیشه و ایدئولوژی. شاهنامه از برجستهترین آثار این گونه از ادبیات بهشمار میرود. داستان کاوۀ آهنگر، از جمله داستانهای ادبیات پایداری شاهنامه است که اوضاع و شرایط زمانۀ شاعر در آن قابل مشاهده است. به نظر میرسد که شاعر با به تصویر کشیدن خفقان و استبداد جامعه در این داستان منظوم، به اعتراض و مبارزه با ظلم و ستم پرداخته و داستان کاوۀآهنگر، فریاد دادخواهی مردم ایرانزمین در همۀ دوران و بلکه فریاد همۀ ستمدیدگان در سراسر جهان است. هدف از پژوهش حاضر تحلیل و بررسی داستان کاوۀآهنگر بر پایۀ مؤلفههای مقاومت و پایداری است. در این پژوهش کوشیدهایم تا فضای داستان را با حوادث و وقایع زمانۀ شاعر تطبیق دهیم و وابستگی اثر را با دورۀ تاریخی سرایندۀ آن مشخص کنیم. این پژوهش به بررسی جلوههای مقاومت و ایستادگی کاوۀآهنگر و همۀمردم به رهبری فریدون پرداخته و نمادهای به کار رفته در داستان را تحلیل و بررسی کرده است. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیات پایداری؛ شاهنامۀ فردوسی؛ کاوۀ آهنگر؛ فریدون؛ ضحاک | ||
مراجع | ||
البرز، پرویز (1369). شکوه شاهنامه در آینه تربیت و اخلاق پهلوانان، تهران: دانشگاه الزهرا. اسلامی ندوشن، محمد علی (1385). زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، تهران: ابن سینا. دبیرسیاقی، محمد (1381). برگردان روایت گونۀ شاهنامۀ فردوسی به نثر، تهران: قطره. رستگارفسائی، منصور (1369). بیست و یک گفتار دربارۀ شاهنامۀ فردوسی، شیراز: نوید. رضاقلی، علی (1370). جامعه شناسی خودکامگی، تهران: معراج. زمردی، حمیرا (1385). ادیان و اساطیر (در شاهنامه فردوسی، خمسه نظامی و منطق الطیر)، تهران: زوار. زرینکوب، عبدالحسین (1384). با کاروان حلّه، تهران: علمى. سرامی، قدمعلی (1368). از رنگ گل تا رنج خار (شکل شناسی داستانهای شاهنامه)، تهران: علمی و فرهنگی. سرکاراتی، بهمن (1349). جابه جایی اساطیر شاهنامه (مندرج در کتاب سخنرانی های دوّمین دورۀ جلسات دربارۀ شاهنامۀ فردوسی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. سعیدی سیرجانی، علی اکبر (1386). ضحاک ماردوش، تهران: بیجا. سلیم، غلامرضا (1383). محمود غزنوی، سرآغاز واپسگرایی در ایران، تهران: بلخ. سنگری، محمدرضا (1390). ادبیات دفاع مقدّس، تهران: صریر. شاهنامه پژوهی (مجموعه مقالات) (1390). دفتر دوم، به قلم گروهی از نویسندگان، به کوشش یاسر موحد فرد، تهران: خانۀ کتاب. فردوسی، ابوالقاسم (1389). شاهنامه، تصحیح جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی). قدیانی، عباس (1384). تاریخ فرهنگ و تمدّن ایران در دورۀ غزنویان تا پایان خوارزمشاهیان، تهران: فرهنگ مکتوب. مازولف، اولریش (1380). شاهنامه، هویت ایران، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران. مدنی، بدرالدین (1350). دریچه ای بر کاخ بلند و گزندناپذیر شاهنامه، تهران: اندیشه. وزیری، سعید (1387). فردوسی و شاهنامه از نگاهی دیگر، تهران: دیگر. وزیری، عبدالله (1369). فریدون و پسرش، تهران: وزیری. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,413 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 629 |