تعداد نشریات | 17 |
تعداد شمارهها | 399 |
تعداد مقالات | 2,745 |
تعداد مشاهده مقاله | 1,637,286 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,469,312 |
بررسی رویکرد ایالاتمتحدۀ آمریکا علیۀ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با تمرکز بر اقدام دونالد ترامپ در قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست گروههای تروریستی | ||
فصلنامه علمی مطالعات دفاع مقدس | ||
مقاله 8، دوره 5، شماره 4 - شماره پیاپی 20، اسفند 1398، صفحه 129-159 اصل مقاله (554.94 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
روح اله ملکی عزین آبادی* 1؛ سید محمدرضا موسوی2؛ محمدصادق جلالی راد3 | ||
1دکتری روابط بین الملل دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
2دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران | ||
3دانشجوی دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
تقابل با جمهوری اسلامی ایران همواره شاخص اصلی سیاست خارجی ایالاتمتحده در غرب آسیا بوده است. بیش از یک دهه است که برخی شاخهها و فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحت تحریمهای ایالاتمتحده قرار میگیرند. با این حال، دونالد ترامپ، رییسجمهور آمریکا در اقدامی غیرمتعارف، همۀ بخشهای این سازمان نظامی رسمی را تروریستی خواند. این نخستین بار بود که کاخ سفید علیۀ بخشی از بدنۀ یک دولت خارجی چنین اقدامی را انجام و آن را در کنار گروههای تروریستی همچون داعش و القاعده قرار میداد. پرسش مقاله آن است که هدف آمریکا از قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروههای تروریستی چیست؟ مقاله با روش توصیفی- تحلیلی، دادههای کتابخانهای و در چارچوب نظریۀ بازدارندگی پیچیده، به این نتیجه میرسد که ترس آمریکا از افتادن در دام بازدارندگی در رویارویی مستقیم با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در منطقۀ غرب آسیا موجب شده تا ایالاتمتحده مسیر مشروعیتزدایی از سپاه پاسداران را در پیش گیرد. آمریکا میخواهد اهداف متعالی و آرمانهای غیرمادی محور مقاومت را بیاعتبار سازد و سپس با تزریق عقلانیت مادیگرایانه از مسیر قدرت نرم، بهطور کامل محور مقاومت را نابود کند. | ||
کلیدواژهها | ||
جمهوری اسلامی ایران؛ ایالاتمتحدۀ آمریکا؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ بازدارندگی پیچیده | ||
مراجع | ||
احمدیان، حسن (۱۳۸۸). «الگوهای امنیتی خلیجفارس با امکان تحول و چشمانداز امنیت پایدار»، فصلنامۀ خاورمیانه، سال 16، شمارۀ ۵۸ و 59. احمدیان، حسن (1391). «دین و دولت در عربستان سعودی؛ از دولت وهابی تا وهابیت دولتی»، فصلنامۀ خاورمیانه (ویژۀ مسایل داخلی عربستان)، تهران: ابرار معاصر. بوزان، باری و الی ویور (1388). مناطق و قدرتها، ترجمۀ رحمان قهرمانپور، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی. بیلیس، جی و دیگران (1382). استراتژی در جهان معاصر؛ مقدمهای بر مطالعات استراتژیک، ترجمۀ کابک خبیری، تهران: ابرار معاصر. پوراحمدی، حسین و جمال جمالی (۱۳۸۸). «طرح هلالشیعی، اهداف، موانع و پیامدها»، فصلنامۀ شیعه شناسی، سال 7، شمارۀ ۲۶. جانسیز، احمد، سجاد بهرامیمقدم و علی ستوده (١٣٩٣). «رویارویی ایران و عربستان در بحران سوریه»، فصلنامۀ مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال 3، شمارۀ ١٢. جاودانیمقدم، مهدی (۱۳۸۷). «هلالشیعی، بازیابی هویت یا توهم توطئه»، خط اول، سال 2، شمارۀ 4. دلاورپور، اقدم (۱۳۸۸). «شیعههراسی و جایگاه آن در دیپلماسی امنیتی ایالاتمتحده،» شمارۀ ۲۶۱، دسترسی: http://www.hawzah.net. سبحانی، محمد (۱۳۸۳). «فشای توطئۀ بزرگ علیۀ مکتب تشیع»، مبلغان، شمارۀ ۵۴، دسترسی: http://www.hawzah.net. عبدالهخانی، علی (۱۳۸۳). نظریههای امنیت، تهران: ابرار معاصر. کالینز، ج. م. (1370). استراتژی بزرگ (اصول و رویهها)، ترجمۀ کوروش بایندر، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه. محمدنژاد، میرعلی و محمدتقی نوروزی (1378). فرهنگ استراتژی، تهران: سنا. موسویشفائی، مسعود و مهدی شاپوری (1390). «ابعاد و پیامدهای ژئوپلیتیک پرخطر ایران»، فصلنامۀ مطالعات راهبردی، سال 14، شمارۀ 4. Adler, Emanuel and Vincent Pouliot (2011). International practices. Cambridge University Press. Arreguin- Toft,Ivan (2005). How the Weak Win Wars: A Theory of Asymmetric Conflict, Cambridge and New York: Cambridge University Press. Barzegar, Kayhan (2010). Balance of power in the Persian Gulf an Iranian view, from: Baler center for science and International Affair, John. F. Kennedy school of Government, Harvard University, from: http://www.befecenter.ksg.harvard.edu. Barzegar, Kayhan, (2008). The Shia Factor in Iran's Foreign Policy, from: Center for Strategic Research, http://www.csr.ir. Bose, Srinjoy (2007). Shia and American Perception, pp: 1-11, Untied State Senate (20/6/2007) from: United State Senate, www.senate.gov. Brodie, Bernard (1946). Implications for Military Policy in The Absolute Weapon: Atomic Power and World Order, New York: Harcourt, Brace. Davis, Paul K. (2016). Simple Culture-Informed Models of the Adversary, RAND National Security Research Division, WR-1135 January. Eisenstadt, Shmuel (2000). Multiple Modernity, Dadalus 129,Winter 2000. Friedman, George (22/11/2011). Syria, Iran and the Balance of Power in the Middle East, from: Global Intelligence News & Analysis, www.stratfor.com. Hopkins, A. Rebecca (2/2/2012). Lebanon and the Uprising in Syria, from: CRS (Congressional Research Service) Report for Congress, www.crs.gov. Hunter, Shireen T. (2010). Iran's Foreign Policy in the Post-Soviet Era, USA: Prager. Kahneman, Daniel (2007). A Psychological Perspective: Rationality Lecture Series, Rationality: A Critical Perspective. Munk Centre for International Studies, University of Toronto, 17. Kam, Ephraim (2012). The Axis of Evil in Action: Iranian Support for Syria, INSS Insight, No 372. Lake, A. David (2002). Rational Extremism: Understanding Terrorism in the Twenty-first Century, Dialog-IO, Spring, pp. 15–29. Lebow, Richard Ned (2007). Thucydides and Deterrence, Security Studies 16, no 2. Leverett, H. (2013). How Precipitous a Decline? U.S.-Iranian Relations and the Transition from American Primacy, Penn State Journal of Law & International Affairs, vol. 2, No 2, p Luomi, Mari (2008). Sectarian Identities or Geopolitics the Regional Shia-Sunni Dividend in the Middle East, Working Paper, 56, from: The Finnish institute of International Affairs, http://www.fiia.fi. Maleki, A. Terman, J. (2014). Iran-U.s Misperception, Bloomsbury Publishing, New York, United States. Mendelsohn, Barak (2003). Israel’s Self- Defeating Deterrence in the 1991 Gulf War, Journal of Strategic, Studies, No 26. Monica, Santa (2018). Comprehensive Deterrence Forum, RAND Corporation. visit www.rand.org/t/CF345 Nye, Joseph S. (2017). Deterrence and Dissuasion in cyberspace, International Security. Volume 41 | Issue 3, Winter 2016/17 p.44-71 Paul Huth and Bruce Russett (1990). Testing Deterrence Theory: Rigor Makes a Difference, World Politics, No 42. Paul T. V. Morgan, Patrick M.& Wirtz, James J (2009). Complex Deterrence, Strategy in the Global Age, Chicago: The University of Chicago Press. Salloukh, F. Bassel (2009). Demystifying Syrian Foreign Policy under Bashar al-Asad, in: Fred H. Lawson ed., Demystifying Syria, London: Saqi Books. Snyder, Glenn H. (1961). Deterrence and Defense: Toward a Theory of National Security, Princeton: Princeton University Press. Sullivan, Patricia L (2007). War Aims and War Outcomes: Why Powerful States Lose Limited Wars, Journal of Conflict Resolution, No 51. Trujillo, Clorinda (2014). The Limits of Cyberspace Deterrence, JFQ 75, 4th Quarter. U.S.A. Defense Posture Statement (2017). Taking the Long View, Investing for the Future Secretary of Defense Ash Carter. Department of Defense, February. U.S.A. National Defense Strategy (2018). Wendt, Alexander (1999). Social Theory of International Politics, Cambridge. Wendt, Alexander (1995). Constructing International Politics, International Security 20, No. 1. Yacoubian, Mona (May 2007). Syria's Alliance with Iran, United States Institute of Peace, http://www.usip.org. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,069 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 526 |